Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Wprowadzenie |
Przystosowywanie środowiska pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych z wykorzystaniem Ramowych wytycznych |
Architektoniczne projektowanie obiektów i pomieszczeń pracy |
Oświetlenie i sygnalizacja wizualna |
Akustyka pomieszczeń i sygnalizacja dźwiękowa |
Pola i promieniowanie elektromagnetyczne |
Obciążenie fizyczne pracownika i przestrzenna organizacja stanowiska pracy |
Bezpieczeństwo użytkowania maszyn i innych urządzeń technicznych |
Mikroklimat |
Czynniki chemiczne |
Psychospołeczne warunki pracy |
Pojęcia podstawowe |
Bibliografia uzupełniająca |
Informacje o projekcie |
Rozdział 2. Architektoniczne projektowanie obiektów i pomieszczeń pracy
Autorzy: Arkadiusz Walichnowski, Anna Przybyszewska, Katarzyna Gajewska
Spis treści
2.1. Informacje ogólne
2.2. Ogólne wymagania dotyczące architektonicznego projektowania obiektów i pomieszczeń pracy
2.2.1. Zagadnienia ogólne
2.2.2. Strefa zewnętrzna miejska
2.2.3. Strefa wewnętrzna zakładu pracy
2.2.4. Elementy budynku
2.3. Wytyczne dotyczące architektonicznego projektowania obiektów i pomieszczeń pracy dla osób niepełnosprawnych
2.3.1. Zagadnienia ogólne
2.3.2. Strefa zewnętrzna miejska
2.3.3. Strefa wewnętrzna zakładu pracy
2.3.4. Elementy budynku
2.4. Zalecenia dotyczące architektonicznego projektowania obiektów i pomieszczeń pracy dla osób niepełnosprawnych
2.5. Bibliografia
2.1. Informacje ogólne
Wzrost świadomości społecznej, w tym w aspekcie prawa jednostki do godnego życia i równości funkcjonowania w społeczeństwie, był powodem tworzenia na świecie aktów prawnych i uregulowań formalnych. Przykładem takich działań jest Kanadyjska Karta Praw Wolności (1977), amerykańska ustawa ADA (1991) czy australijska DDA (1992), a także liczne uregulowania europejskie zainicjowane m.in. w Wielkiej Brytanii czy Szwecji. Działania światowe, spójne z działaniami Unii Europejskiej, przyczyniły się do powstania aktów prawnych, których uregulowania objęły począwszy od końca lat 80. osoby niepełnosprawne celem przywrócenia ich do życia społecznego i zawodowego. We wszystkich państwach europejskich i w bardzo wielu państwach na całym świecie istnieją liczne przepisy i akty prawne dotyczące nowo wznoszonych i już eksploatowanych obiektów budowlanych oraz terenów ich otaczających, odnoszące się do kwestii dostosowania do potrzeb osób o różnym stopniu niepełnosprawności. W Polsce obowiązuje wiele prawnych uregulowań w zakresie budownictwa, systematycznie nowelizowanych, w których są zawarte szczegółowe przepisy dotyczące osób z niepełnosprawnościami. Do najważniejszych krajowych przepisów i norm technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sąsiadujących z nimi terenów należą:
– Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane [1]
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [5]
– Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym [3]
– Ustawa z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym [2]
– Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie [4]
– Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie turnusów rehabilitacyjnych. DzU nr 230, poz. 1697 [7]
– PN-92/N-01256-01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa [8]
– PN-92/N-01256-02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja [9]
– PN-N-01256-04 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpożarowe [10]. Zawarte w powyższych przepisach i normach regulacje, w wielu punktach odnoszące się do wymagań osób niepełnosprawnych, mają na celu:
– wyeliminowanie barier architektonicznych w projektowanych nowych obiektach budowlanych i ich otoczeniu
– systematyczną likwidację barier architektonicznych w już istniejących obiektach budowlanych
– poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy
– podnoszenie jakości i komfortu użytkowania obiektów budowlanych i terenów wokół nich.
Stosowanie wytycznych i zaleceń przedstawionych w tym rozdziale może – zdaniem autorów – pozytywnie wpłynąć na dostosowanie istniejących budynków, budowli, a przede wszystkim zakładów pracy i ich otoczenia, do potrzeb osób niepełnosprawnych. Pogodzenie różnorodnych wymagań technicznych eliminujących konkretne bariery wymaga często uwzględnienia sprzeczności wynikających ze specyfiki poszczególnych typów niepełnosprawności. Z tego względu w dalszej części przedstawiono jedynie te konkretne rozwiązania, wytyczne i zalecenia, które umożliwiają eliminację wad i barier związanych z określoną niepełnosprawnością, a jednocześnie nie powodują utrudnień w funkcjonowaniu obiektów i nie tworzą barier dla pozostałych użytkowników obiektu. Ze względu na specyfikę zagadnienia, omawiane aspekty dotyczą głównie parametrów fizycznych budynków i ich otoczenia, zatem odnoszą się przede wszystkim do niepełnosprawności układu ruchu (ze szczególnym uwzględnieniem osób poruszających się na wózkach inwalidzkich), wzroku (osoby niewidome lub słabowidzące) oraz słuchu (osoby głuche lub słabosłyszące)...
Rozdział 2. Architektoniczne projektowanie obiektów i pomieszczeń pracy (w pliku PDF) |